W niedzielę zakończyła się tegoroczna edycja zawodów łazików marsjańskich University Rover Challenge. W tych zawodach rozgrywanych na amerykańskiej pustyni w stanie Utah na podium stanęły 2 zespoły z Polski. Zwyciężył zespół łazika Legendary 3 z Politechniki Rzeszowskiej. Trzecie miejsce zajął zespół Scorpio z Politechniki Wrocławskiej. Pozostałe trzy polskie zespoły spisały się bardzo dobrze. Na 23 startujące drużyny wszystkie uplasowały się w pierwszej dziesiątce. Czwarte miejsce dla zespołu #next z Politechniki Białostockiej, szóste PCz Rover Team z Politechniki Częstochowskiej i ósme miejsce zespół Eris z Politechniki Warszawskiej.

Z jednej strony poziom startujących ekip i ich konstrukcji jest coraz wyższy i bardziej wyrównany, z drugiej organizatorzy stale podnoszą poziom trudności rozgrywanych konkurencji terenowych. O zwycięstwie decydują często detale. Najważniejsze czynniki to sprawność operatorów, zdobyta w testach terenowych i bezawaryjność konstrukcji. W tym roku dodatkowym czynnikiem różnicującym liczbę zdobywanych punktów okazał się czas. Zespoły miały tylko 30 minut na wykonanie zadania. To niewiele przy tak wymagających konkurencjach. Tylko w kilku przypadkach zespoły wykonały do końca i bezbłędnie zadania zdobywając maksymalną liczbę punktów.

Jak widać doświadczenie procentuje. Zwycięzcy z Rzeszowa debiutowali na zawodach URC w 2013r., a w ubiegłym roku zajęli 3 miejsce. Zespół Scorpio z Wrocławia startował już po raz 4. Dotychczas najlepszy ich wynik to 2 miejsce w 2013r. Trochę zawiedzeni czwartym miejscem mogą się czuć studenci z Białegostoku, którzy do USA jechali w roli obrońców tytułu i faworytów. Liczymy na to, że w zawodach łazików marsjańskich ERC 2015, rozgrywanych ponownie w Polsce, będą walczyć o zwycięstwo.

Tabela wyników z podziałem na poszczególne konkurencje.

Zespoły i ich konstrukcje zgromadzone w pobliżu analogu bazy marsjańskiej MDRS, w oczekiwaniu na ogłoszenie wyników.

Łazik zespołu PCz Rover Team z Politechniki Częstochowskiej w konkurencji Sample Return Task. Zadanie polegało na wyborze odpowiedniego miejsca, pobraniu próbki z głębokości co najmniej 5 cm, zbadaniu na pokładzie łazika jej wilgotności i pH, dostarczeniu próbki do bazy i jej ponownemu przebadaniu. Punktowane było równiez odnalezienie w terenie kamieni nie pasujących do otoczenia umieszczonych tam przez organizatorów.

Łazik Ares2 zespołu ERIS z Politechniki Warszawskiej przed konkurencją Terrain traversing Task. Polegała ona na przejechaniu w dowolnej kolejności przez 8 bramek ustawionych w urozmaiconym terenie. Za przejazd przez 6 branek przyznawano po 10 pkt. przez dwie, z kamienistą ścieżką i ukrytą po 20 pkt. Strome podjazdy w tym z bocznym nachyleniem, metrowej wysokości skarpa, wielkie kamienie i bramki rozmieszczone w dużej odległości sprawiły, że żaden zespół nie pokonał trasy bezbłędnie. Konkurencja była jeszcze trudniejsza niż w zeszłym roku.

Konkurencja Astronaut Assistance Task. Na podstawie danych GPS należy odnaleźć miejsce z narzędziami a następnie dostarczyć je do odpowiednich astronautów. Dodatkowo należy w wyznaczonym miejscu ustawić repeater i powrócić do bazy. Trudne do uchwycenia narzędzia i 4 astronautów rozmieszczonych w znacznej odległości sprawiło, że tej konkurencji żaden zespół nie wykonał w 100%.

Łazik Scorpio z Politechniki Wrocławskiej w konkurencji Astronaut Assistance Task

Equipment Servicing Task czyli obsługa panelu. Za pomoca łazika należało przekręcić 2 kurki (trzy obroty), zmienić położenie przełącznika, który uruchamiał pompę dmuchającą balon. Po osiągnięciu odpowiedniego ciśnienia wskazywanego przez manometr należało przełącznikiem wyłączyć pompę a następnie przekręcić 2 zawory. Na koniec należało ustawić wszystko w pozycji startowej i wrócić do bazy przed upływem 30 minut. Tylko dwa zespoły z polski wykonały tę konkurencję bezbłędnie. #next z Białegostoku i PCz Rover Team z Częstochowy.

Łazik #next z Politechniki Białostockiej w konkurencji Equipment Servicing Task

Dodaj załącznik